Wat doet een CLB-medewerker?

08u30

“We starten wekelijks op maandag met teamoverleg”, legt maatschappelijk medewerker Elli Peeters uit. “Dan vergaderen we met de collega’s die in dezelfde school werken of verdiepen we casussen met collega’s die in andere scholen werken. We vragen onderling advies aan elkaar over de aanpak of geven een stand van zaken. Op geregelde tijdstippen is er een algemene teamvergadering. Daarin deelt de directie belangrijke ontwikkelingen in het werkveld of veranderingen in de wetgeving mee.”

10u00

Daarna trekt Elli Peeters naar een school in Kapellen, waar de leerlingen twee dagen school volgen en drie dagen voltijds werken of in een andere vorm van voltijds engagement zitten. “In deze vorm van onderwijs hechten we veel belang aan op tijd komen en aanwezigheid. Dit maakt deel uit van een goede arbeidsattitude, wat belangrijk is als een jongere snel naar een werkplek wil doorstromen. We bieden een persoonlijk ontwikkelingstraject voor de leerlingen, die vastzitten door bijvoorbeeld persoonlijke factoren of een gebrek aan motivatie of toekomstperspectief. Het boeiendste aan de job is het contact met de leerlingen en de ouders, het echte veldwerk.”

13u00

Elli Peeters vertrekt naar de middenschool voor een cel leerlingenbegeleiding. “Er kruipt veel tijd in, maar het is toch belangrijk om die vergaderingen te hebben. Goede afspraken maken goede vrienden.” Daarna heeft ze enkele gesprekken met leerlingen of hun ouders. “We stellen ons laagdrempelig op. Bij de start van het nieuwe schooljaar stellen we ons altijd voor aan nieuwe leerlingen en ouders. Op die manier kunnen mensen een gezicht kleven op het CLB en zijn we gemakkelijker aanspreekbaar.” Ze woont ook klassenraden bij, die periodiek worden georganiseerd, meestal kort voor de vakanties. “Daarin bespreken we de schoolse vorderingen en het gedrag en het welbevinden van de leerlingen”.

15u00

Samen met twee andere collega van de psychosociale discipline werkt ze in het Provinciaal Instituut voor Technisch Onderwijs (PITO) in Stabroek. “Ik maak deel uit van diverse cellen leerlingbegeleiding. Dat zijn overlegorganen waarbij het directieteam, het zorgteam, de leercoach, leerlingbegeleiders en vertrouwensleerkracht rond de tafel zitten. De school vraagt aan ons consultatief advies of geeft de regie van het dossier volledig aan ons, waarna we een traject starten. Soms ligt de nadruk op leergebonden materie, dan weer op het gedrag of de thuisproblematiek. We kijken wie wat aanpakt.” Het is belangrijk dat een vraag de juiste weg bewandelt. “Anders krijg je een wildgroei aan vragen. Vaak spreken leerkrachten ons aan, terwijl medewerkers van de school perfect geplaatst zijn om het probleem aan te pakken.”

Ze merkt een groot verschil met vroeger. “De invoering van het M-decreet en onze functie binnen de jeugdhulpverlening hebben de invulling van onze rol toch aanzienlijk veranderd. Om het hanteerbaar te houden, trekken we een grens. Vroeger kwamen leerlingen wel eens aankloppen voor liefdesverdriet, maar dat doet de leerlingenbegeleider van de school nu meer. Tenzij er achterliggend een diepgaandere problematiek schuilt.”

16u00

Het CLB vervult ook een draaischijffunctie. “Bij ernstige problemen die niet meteen door onszelf, de ouders of de leerkrachten aangepakt kunnen worden, hebben we een belangrijke rol om mensen naar de  jeugdhulp door te verwijzen, zowel de rechtstreeks toegankelijke (RTJ) als de niet-rechtstreeks toegankelijke (NRTJ) jeugdhulp. Bij ernstige opvoedingsproblemen of een verontrustende leefsituatie, kunnen we een aanvraag doen voor bijvoorbeeld een opname van de jongere in een onthaal-, observatie- en oriëntatiecentrum (OOOC) of toeleiden naar het ondersteuningscentrum jeugdhulp (OCJ). Dat maakt dat we heel alert zijn en situaties tijdig in kaart brengen zodat de hulpverlening er op tijd mee aan de slag kan. Overleg met externe partners of hulpverlening maakt geregeld deel uit van ons takenpakket.”

17u30

Elli Peeters rondt haar werkdag af met een huisbezoek. “Dat doen we vooral wanneer mensen het moeilijk hebben om tot bij ons te geraken. Een huisbezoek verklaart vaak heel wat zaken, omdat je rechtstreeks wordt geconfronteerd met de context waarin een kind of jongere moet opgroeien.”