Wat doet een consulent bij de sociale dienst jeugdrechtbank?

09u00

Irini is op huisbezoek bij een gezin in Gent. Tijdens het gesprek overloopt ze samen met de hulpverlener de evolutie van de voorbije weken: wat loopt goed, wat zijn de zorgen en wat zijn de werkpunten? De mama van het kind ventileert haar frustratie omdat ze de problematiek niet inziet. “Wij zetten het kader uit voor de ouders en de voorziening, met de focus op de veiligheid van het kind”, legt Irini uit. “Het is onze taak om bij de gezinnen de maatschappelijke norm duidelijk te maken. Op basis hiervan formuleren we de verwachtingen aan de minderjarigen, hun ouders en de hulpaanbieders.”

Zowel Irini als Iris vinden vechtscheidingen het moeilijkst. “Na de huisbezoeken aan beide ouders voel je je even verscheurd als de kinderen. Door een bitse strijd aan te gaan, vergeten de ouders vaak het belang van hun kinderen.”

11u30

Consulenten hebben veel verantwoordelijkheid om zelfstandig hun dag of week in te plannen. “We maken een weekplanning, maar die kan altijd doorkruist worden door onvoorziene en urgente situaties.” Net voor de lunch bekijkt Irini nog even haar mails om te zien of er geen dringende zaken tussen zitten.

12u10

Tijdens de lunchpauze zitten enkele collega’s van het consulententeam bij elkaar. Ze luchten hun hart bij elkaar over bepaalde dossiers. “Wat we meemaken, is soms heftig. Gelukkig kunnen we de spanning delen, gezien de gedeelde affiniteit met de job”, zegt Irini. “In de auto, op weg naar een voorziening of na een huisbezoek, ontspan ik even of denk ik na over een gesprek.”

13u00

Iris rept zich naar een voorleiding op de jeugdrechtbank. Ze weet dat de ouders zich niet kunnen vinden in de maatregel die hun kinderen boven het hoofd hangt. Iris motiveert mondeling haar advies, de advocaat houdt zijn pleidooi. De ouders en oudste kinderen worden gehoord. De jeugdrechter neemt een beslissing en spreekt een maatregel uit.

14u30

Iris heeft een halve dag bureauwerk ingepland, omdat er wel wat rapportage, administratie en telefoontjes bij haar job komt kijken. Werken met kwetsbare jongeren vraagt een kwaliteitsvolle opvolging, ook vanuit kinderrechtenperspectief. “We maken verslagen en nota’s van maatschappelijke onderzoeken. Verder brengen we allerlei sjablonen en registraties in de elektronische systemen in.”

14u45

Iris krijgt plots telefoon: een crisissituatie. Een van de meisjes die ze opvolgt, komt plots op straat te staan. “Nu is het alle hens aan dek. Er moet een tijdelijke plaats gezocht worden, waarvoor ik het netwerk van het meisje actief als partner probeer in te zetten, maar ook de crisisjeugdhulp en de intersectorale toegangspoort mobiliseer. Er kruipt veel tijd en energie in de formele meldingen, vraagverhelderingen en telefonische contacten. Soms spendeer ik een halve dag om een kind een dak boven het hoofd te geven, maar dan heb ik inhoudelijk nog niets gedaan om de oorzaak van het probleem aan te pakken.”

16u50

Na enkele uren telefoneren heeft het meisje tijdelijk onderdak gevonden, bij haar tante. Maar de werkdag is voor Iris nog niet voorbij. “Soms kun je op het einde van de dag niets van je to do-lijst schrappen of zijn er zelfs 5 zaken bijgekomen. ’s Avonds ga ik soms op huisbezoek omdat de ouders overdag niet thuis zijn.” Ze vertrekt naar een papa die in een vechtscheiding verwikkeld zit. “Ik zal ook met het zoontje spreken, wat een heel andere aanpak vraagt dan wanneer je met de ouders praat. We proberen het perspectief van het kind zo goed mogelijk in beeld te krijgen door te werken met bijvoorbeeld poppetjes, gevoels- en praatplaten, de drie huisjes enzovoort.”