Wat doet een coördinator van het Huis van het Kind?

Johan Hamers, staat voor een vlag van Huis van het kind, armen op de rug
Inspelen op de lokale noden
Functie 10/11/2018

Wat is het Huis van het Kind?

Huizen van het Kind zijn samenwerkingsverbanden die lokaal vorm krijgen vanuit lokale overheden, vrije beroepen, middenveldorganisaties, vrijwilligers en burgers. Hun acties hebben als doel alle aanstaande gezinnen en gezinnen met kinderen en jongeren zo goed mogelijk en zo dicht mogelijk bij hun leefwereld te ondersteunen, door diverse levens- en beleidsdomeinen met elkaar te verbinden. Dankzij de grote variëteit aan partners is er aandacht voor kinderopvang, prenatale begeleiding, huisvesting, inkomen, tewerkstelling, geestelijk welbevinden, onderwijs, cultuur en sport. Vandaag zijn er 153 Huizen van het Kind die samen 213 gemeenten bereiken in Vlaanderen en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Het is de ambitie om in 2019 in elke gemeente een Huis van het Kind te hebben.

Lees meer via www.huizenvanhetkind.be

Iedere maand belicht Jeugdhulp.be een functie in de jeugdhulp. Wie doet wat? En hoe ziet een werkdag eruit? In deze aflevering trekken we een dag op met Johan Hamers, coördinator van het Huis van het Kind in Zwevegem.

Johan Hamers houdt niet van de titel coördinator. Hij ziet zichzelf eerder als een trekker van de diverse initiatieven en activiteiten binnen het Huis van het Kind. Zo regelt hij de praktische afspraken, zoekt vrijwilligers en financiële middelen en volgt de samenwerking tussen de verschillende partners op. Daarnaast waakt hij over de visie van het Huis van het Kind: een gebouw zijn dat openstaat voor alle gezinnen met kinderen in Zwevegem en deelgemeenten. Geen enkele dag is dezelfde voor Johan Hamers. Toch vormen vergaderingen steevast een vast onderdeel van zijn werkdag.

09u00

Deze ochtend staat de bijeenkomst van de stuurgroep op de agenda. “Een keer per maand komen Kind en Gezin, het OCMW, Ubuntu (een voorziening voor mensen met een beperking), twee schepenen van de gemeente en ikzelf samen. We bekijken niet alleen de financiële stand van zaken maar ook de evoluties binnen het Huis van het Kind. Omdat diverse ministers het Huis van het Kind in hun beleidsplannen benoemen, is het belangrijk om daarvan op de hoogte te zijn en dit op te volgen. Die informatie koppelen we terug naar onze medewerkers.”

10u30 - 11u00

Tussendoor komen verschillende inwoners langs met vragen over de opvoeding of het welzijn van hun kinderen. “In het Huis van het Kind hebben we geen loketfunctie. Wie aanwezig is, wordt aangesproken. We zijn hier sinds december gehuisvest. In het centrum van Zwevegem is onze werking al vrij goed gekend, maar we willen onze tentakels nog meer uitspreiden naar de verschillende deelgemeenten zodat de drempel voor de omliggende buurten en wijken even laag wordt.”

De inwoners van Zwevegem brengen vaak ideeën aan, op die manier spelen we in op de lokale noden

11u00

Johan maakt zich klaar om samen met enkele vrijwilligers naar de markt te trekken voor de Pamperbank. “We zamelen luiers in en verkopen de pakketten voor één euro aan kwetsbare gezinnen”, legt hij uit. “De Pamperbank is niet ons idee, de inwoners brengen dit aan. Op die manier spelen we in op de lokale noden.” Dat vindt Johan ook een van de sterktes van het Huis van het Kind: samenwerking op lokaal niveau. “Dat maakt de werking krachtiger. Initiatieven zoals de Pamperbank, Katrol of Ressor zijn er gekomen door samen te werken.”

13u00

Lunch

14u00

Enkele vrijwilligers voor Katrol, een systeem van huiswerkbegeleiding, komen samen in het Huis van het Kind. “Wekelijks bespreken we de ervaringen van de vrijwilligers en de studenten die we inzetten om het huiswerk van kinderen thuis en op school te begeleiden. Jaarlijks krijgen zo’n 35 kinderen ondersteuning.”

16u00

Om de dag af te sluiten, bekijkt Johan Hamers de flyers en de affiches die hij heeft laten ontwerpen voor Ressor, een driejarig project. “Dat project ontwikkelden we samen met Logo Leieland rond de weerbaarheid van kinderen. Via het project maken we hen bewust van de druk van buitenaf en tonen manieren om daarmee om te gaan. In het eerste jaar hebben we vooral gefocust op kinderen uit het basisonderwijs.”

Tekst: Melanie De Vrieze