“Consulenten krijgen te weinig appreciatie voor het werk dat ze doen”
Anke Beeckman heeft bijna 20 jaar ervaring in de jeugdhulp, onder meer als consulente in Aalst en Brussel. In januari 2020 werd Anke teamverantwoordelijke bij de sociale dienst van de jeugdrechtbank in Brussel en kreeg ze een team consulenten onder haar hoede.
“Ik was nog maar enkele maanden teamverantwoordelijke toen ik samen met mijn team geconfronteerd werd met de coronapandemie en de eerste lockdown. Een onvoorspelbare situatie waardoor ik voor nog grotere uitdagingen kwam te staan. Er is een groot verschil tussen teamverantwoordelijke zijn op de werkvloer en teamverantwoordelijke door het verplichte telewerk. Van thuis uit verloopt de hele organisatie vanachter de computer en wordt je uitgedaagd om je focus en concentratie te houden. Het is toch een stuk anders dan wanneer je elkaar op de werkvloer kan ondersteunen. Ook al ben je bereikbaar, je mist heel erg de voeling en de connectie met de collega’s.”
Teamverantwoordelijke achter de schermen
Ook al werkt Anke voornamelijk van thuis, ze vindt het toch belangrijk om toegankelijk te blijven voor haar collega’s. “Ik wil er zijn voor mijn collega’s, een eerste aanspreekpunt zijn voor alle consulenten. Ik merk een grotere mentale vermoeidheid en emotionele belasting bij iedereen. Ik probeer vooral in te zetten op coachen vanop afstand.”
"Naast het toegankelijk zijn voor de collega’s, zijn mijn dagen goed gevuld met overlegmomenten, vergaderingen, zowel met interne als externe partners. Door de pandemie verloopt dat nu allemaal digitaal. Eerlijk gezegd mis ik echt die informele momenten, het napraten, onverwacht samen tot nieuwe inzichten of ideeën komen. Zelf vind ik een klankbord bij collega-teamverantwoordelijken. We vragen vaak advies aan elkaar, zowel rond dossiers als hoe je je team kan blijven ondersteunen. Zo begrijpen we elkaar en wegen we samen op elkaars werk.”
Uitdagingen
Elke functie brengt uitdagingen en frustraties met zich mee. Net als heel wat collega's en andere hulpverleners botst ook Anke op de moeilijkheden van wachtlijsten en complexere dossiers. "De problemen waar kinderen, jongeren en gezinnen mee worstelen, worden steeds diverser. Het hulpaanbod moet soms nog zoeken om hierop een antwoord te bieden. Daardoor heb je soms het gevoel dat we achter de feiten aanhollen. Het gebrek aan efficiëntie zorgt ervoor dat consulenten niet anders kunnen dan werken met beperkingen.”
“Deze frustraties maken mij een betere teamverantwoordelijke. Ik ken de moeilijkheden waar collega's mee geconfronteerd worden en wil ze blijven motiveren zodat ze met veel enthousiasme en creatieve ideeën tóch kunnen helpen.”
“Ik vind dat consulenten te weinig appreciatie krijgen voor het werk dat ze doen. Er wordt te weinig stilgestaan bij de grote emotionele belasting in de functie. Vergeet niet dat consulenten alleen zorg kunnen dragen voor hun cliënten als er ook goed voor hen wordt gezorgd.”
Energie
“Ik kom heel vaak in contact met gezinnen die het bijzonder moeilijk hebben. Wat mij helpt om voor mezelf te zorgen, is elk dag dankbaar te zijn voor wat ik wel heb. Ik ben van nature optimistisch ingesteld, waardoor ik uit de kleine dingen veel positieve energie haal. Dat optimisme probeer ik ook over te brengen op collega's. Ik heb vier teamcoaches in mijn team die mij mee ondersteunen door de vinger aan de pols te houden over wat er leeft op de werkvloer, ze zijn ook een aanspreekpunt voor collega’s. Zij zijn een grote meerwaarde voor mezelf en het team want een team van 21 consulenten leiden is niet evident. Op die manier zorgen we ook voor elkaar."
"Soms word je als hulpverlener ook enorm verrast... Onlangs nam een jongere die ik zelf jaren heb opgevolgd als consulent contact met me op. Samen hebben we een heel moeilijk traject afgelegd en intussen is hij jammer genoeg geïnterneerd. Toen zijn psycholoog in een gesprek vroeg welke mensen belangrijk waren in zijn leven gaf hij aan dat ik als zijn consulent echt een verschil betekende. Zo merk je soms toevallig dat je zelfs op de moeilijkste momenten heel veel kan betekenen voor jongeren en hun gezin. Na al die jaren was dat heel hartverwarmend om dit van hem te horen. Het is die appreciatie die je ook zin blijft geven om je job te blijven doen en als rode draad te fungeren in het leven van de jongeren."