Jongeren uit De Kempen helpen slachtoffers overstromingen in Hotton
“Op materieel vlak zijn veel mensen alles kwijt, maar mentaal zijn ze heel sterk. En daar hadden de jongeren heel veel bewondering voor.” Sigi Raus is sportleerkracht in gemeenschapsinstelling De Kempen, afdeling De Markt. Een kleine week na de overstromingen trok ze met drie jongeren en begeleider Glen Michiels naar een camping in Hotton. Ze hielpen de bewoners bij de bijna onmogelijke opdracht om alles wat vernield is op te ruimen.
“We zijn heel aangenaam verrast door het respect dat de jongeren hadden voor de getroffen bewoners”, vertelt Sigi Raus na de opruimdag in Camping Le Père André.
“Het was soms echt vuil en vies werk en maar ze hebben dat zonder verpinken gedaan. Ze hebben een mondje Frans gesproken en stonden open voor iedereen die hulp nodig had. We zijn heel trots op hen.”
Camping zwaar getroffen
Sigi nam het initiatief om te gaan helpen. "Via Facebook zag ik de verwoesting in een camping waar ik al eens was gaan kamperen. Omdat er in die camping al genoeg hulp was, verwezen de eigenaars ons door naar een nabijgelegen camping aan de Ourthe waar veel mensen permanent wonen. Vaak zijn de bewoners al iets ouder, en velen zijn alles kwijt.”
“Uiteindelijk trokken we met drie jongeren naar Hotton. Zij maken deel uit van een leefgroep die toestemming heeft om buiten de campus activiteiten te doen.”
Positief en hoopvol, ondanks alles
Thomas*, een van de jongeren, vertelt:
“Op het eerste gezicht leek er niet veel aan de hand, tot we binnen gingen in de caravans. Overal lag er modder. Stoelen en zetels waren doorweekt en moesten allemaal weggegooid worden. Ook de container met weggegooid materiaal was propvol. We hebben enkele caravans helpen leeghalen. Achteraf bleef er bijna niks meer over. Diepvriezers, koelkasten, … alles was kapot.”
“Het was best vreemd om de persoonlijke spullen van de bewoners te controleren en samen te beslissen of iets nog bruikbaar is of niet. Ik had medelijden met hen. Op zo’n korte tijd alles verliezen moet een heel grote impact hebben.”
“De familiale sfeer viel meteen op en iedereen hielp elkaar. Zelfs in zulke omstandigheden bleven mensen positief en hoopvol. Ze waren dankbaar en dat gevoel deed me goed.”
*Thomas is een fictieve naam
Ik had medelijden met de bewoners van de camping. Op zo’n korte tijd alles verliezen moet een heel grote impact hebben.
Vol goede moed
“De gedrevenheid is inderdaad enorm", zegt Sigi. "Ook bij Maxim, die op de camping werkt en twee jonge kinderen heeft. De benedenverdieping van hun woning is volledig vernield, alleen de muren staan nog recht. Toch was Maxim dag en nacht in de weer om de mensen op de camping te ondersteunen. Iedereen sprak hem aan met vragen, zorgen en emoties. Hij bleef vol moed alles in goede banen leiden en was dan ook blij dat we mee kwamen helpen.”
“Maxim toonde de jongeren hoe ze konden helpen bij het sorteren. Zij toonden vernielde voorwerpen of meubelstukken aan de eigenaar, een oudere man. De jongeren vroegen hem: ‘weg’ of ‘rester’? Helaas heeft hij niet vaak ‘rester’ kunnen zeggen, alles was stuk en niet meer te herstellen. Ook zijn grote collectie sigaren, die een van de jongeren doosje per doosje met hem heeft bekeken. Een emotioneel moment, want zijn verzameling was bijna volledig weg. Ook fotoalbums waren veranderd in hoopjes nat en onherkenbaar papier.”
Zoveel mogelijk hulp bieden
“Zo zijn we van caravan naar caravan gegaan, een hele dag. We hadden ons voorgenomen om zoveel mogelijk mensen te helpen. Nadat we de eerste bewoner hadden geholpen, was de motivatie van de jongeren zo groot dat ze op het einde van de dag moeite hadden om te stoppen en naar huis te gaan.”
“De dankbaarheid en het optimisme van de bewoners maakt nog steeds indruk”, vertelt Sigi. “De jongeren hadden vooraf ook nooit kunnen vermoeden wat die dag zou teweegbrengen, zoals het warme gevoel dat je ervaart als je iemand onvoorwaardelijk helpt.”
De dankbaarheid en het optimisme van de bewoners maakt nog steeds indruk.